Horlama; halk arasında uyku sırasında bireyin çıkarttığı gürültülü ses olarak tanımlanır. Tıp literatüründeki tanımlamaya göre özellikle kilo problemi olan erişkinlerde, yumuşak damak ve küçük dil normalden daha fazla büyüyerek sarkar. Gerginliklerini kaybeden bu dokuların soluk yolunu daraltması sonucunda ciğerlere giden hava bu dokuları titreştirir ve ortaya horlama sesi çıkar.
Gerginliklerini kaybeden dokuların tamamen yığılarak nefes yolunu tıkamasına Uyku Apnesi (Tıkanma) denir.
Horlama gündelik yaşamda espri konusu olmakla birlikte, bireyden çok diğer aile bireylerini etkileyen rahatsız edici sosyal bir sorundur. Hastaların eşleri ve çocukları da uyku boyunca kronik olarak rahatsız olmakta ve bu durum aile içi gerilimlere ve huzursuzluklara neden olabilmektedir.
Hastalar aynı zamanda gün içerisinde uyku hali ve işyerlerindeki performans düşüklüğünden şikayetçidir. Uyku boyunca solunum yolu boşluğunun yutak bölgesindeki, anatomik yumuşak dokuların gevşemesi nedeniyle meydana gelen hava yolu daralması, hava akımı hızını arttırır. Dar bir pasajdan hızla geçen hava; üst solunum yolunun desteksiz dokularını (yumuşak damak, küçük dil gibi) titreterek gürültülü sesler ortaya çıkarır.
Horlama ile ortaya çıkan gürültünün 85dB'i, yani kulakların korunmasının tavsiye edildiği bir seviyeye geçebildiği bildirilmiştir. Horlama ve uyku apnesi, erkeklerde kadınlardan yaklaşık iki kat daha yaygındır. Bunun sebebi erkeklerde yağ birikiminin vücudun üst kısmında, özellikle de boyun bölgesinde, kadınlarda ise çoğunlukla vücudun alt kısmında olmasıdır.
Horlama bazen tek başına bir hastalık bazende uyku apnesinin bir belirtisidir.
Genellikle uyku apnesi hastalarında izlenen tablo, tekrarlayan solunum kesilmesi ve tıkanma periyodları arasında, tekrar solunuma başladıklarında horlama ve arkasından yeni bir tıkanma meydana gelmesi şeklindedir.
